ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ พิมพ์ครั้งที่ 31
[คลิก]
คำศัพท์ : วาชเปยยะ, วาชไปยะ
"วาจาดูดดื่มใจ", "น้ำคำควรดื่ม", ความรู้จักพูด คือ รู้จักทักทายปราศรัย ใช้วาจาสุภาพนุ่มนวล ประกอบด้วยเหตุผล มีประโยชน์ ชวนใจให้อยากทำตาม อยากร่วมมือร่วมงานร่วมการ เป็นทางแห่งสามัคคี ทำให้เกิดความเข้าใจอันดี ความเชื่อถือและความนิยมนับถือ, (บาลี: วาชเปยฺย, โบราณบางทีเขียน "วาชไปยัง"; ข้อ ๔ ใน ราชสังคหวัตถุ ๔)