ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ พิมพ์ครั้งที่ 31
[คลิก]
คำศัพท์ : ขัดสมาธิ
[ขัดสะ-หมาด] ท่านั่งเอาขาขัดกันอย่างคนนั่งเจริญสมาธิ คือ นั่งคู้เข่าทั้งสองข้างแบะลงบนพื้น เอาขาท่อนล่างซ้อนทับกัน; ขัดสมาธิมี ๓ แบบ คือนั่งขัดสมาธิโดยเอาขาสอดไขว้กันทับลงบนเท้าข้างที่ตรงข้าม (อย่างที่นิยมนั่งกันทั่วไป) เรียกว่า ขัดสมาธิสองชั้น, นั่งขัดสมาธิโดยวางขาขวาทับราบบนขาซ้าย เรียกว่า ขัดสมาธิราบ, นั่งขัดสมาธิโดยหงายฝ่าเท้าทั้งสองขึ้นวางบนขาข้างที่ตรงข้าม เรียกว่า ขัดสมาธิเพชร (ท่านั่งของพระพุทธรูป เป็นแบบที่ ๒ และ ๓)