ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ พิมพ์ครั้งที่ 31
[คลิก]
คำศัพท์ : ปลงอาบัติ
เปลื้องตนให้พ้นความผิดทางวินัยด้วยการเปิดเผยความผิดนั้น, ทำตนให้พ้นจากอาบัติด้วยการเปิดเผยอาบัติของตนแก่สงฆ์หรือแก่ภิกษุอื่น, แสดงอาบัติเพื่อให้พ้นจากอาบัติ, ใช้สำหรับอาบัติที่แสดงแล้วพ้นได้ คือ ถุลลัจจัย ปาจิตตีย์ ปาฏิเทสนียะ ทุกกฏและทุพภาสิต; “ปลงอาบัติ” เป็นคำเก่าที่นิยมใช้กันมาเป็นพื้น แต่คำที่ใช้ในตำราซึ่งเป็นคำแปลตามบาลีเดิมว่า “แสดงอาบัติ”
ดู แสดงอาบัติ