คำศัพท์ : อาฆาต

ความเคียดแค้น, ความผูกใจเจ็บ; โดยวิเคราะห์ศัพท์ว่าเป็นสภาวะที่บีบคั้น ทำร้ายจิต, โดยทั่วไปท่านว่าเป็นชื่อของความโกรธ (เช่น ที.อ.๑/๕๑, ม.อ.๒/๒๕) เป็นไวพจน์ของพยาบาท (ที๑.ฏี.๑/๒๔๖) นัยอื่นที่พึงทราบ เช่นว่า ความโกรธเกิดขึ้นครั้งหนึ่งแล้ว เกิดขึ้นซ้ำๆ อีก เรียกว่า ผูกอาฆาต หรือว่าอาฆาตที่เกิดขึ้นโดยมีปัจจัยพิเศษ ไม่ยอมหายไป เหมือนถูกผูกติดไว้ในอารมณ์ของมัน จึงเกิดซ้ำอีกๆ เรียกว่าผูกอาฆาต (เช่น ที๓.ฏี.๓๓๓)