คำศัพท์ : ปัจจนิก, ปัจนึก

(ปจฺจนีก, ปจฺจนิก ก็ว่า) อันเป็นข้าศึก, ซึ่งเป็นปฏิปักษ์, ซึ่งเป็นศัตรู ดังที่ใช้ในคำต่างๆ เช่น ปัจจนิกกิเลส ปัจจนิกบุคคล ปัจจนิกธรรม หรือในข้อความ เช่นในบาลีว่า “ธมฺมวาที อธมฺโม จ, อุโภ ปจฺจนิกา มยํ” (ขุ.จริยา.33/18/576; เราทั้งสอง คือ ธรรมวาทีกับอธรรม เป็นข้าศึกกัน), นิยมใช้ในคำว่า ปัจจนิกธรรม
ดู ปัจจนิกธรรม