คำศัพท์ : ปัฏฐาน

ชื่อคัมภีร์ที่ ๗ แห่งพระอภิธรรมปิฎก ซึ่งอธิบายปัจจัย ๒๔ โดยพิสดารแสดงความสัมพันธ์อิงอาศัยเป็นปัจจัยแก่กันแห่งธรรมทั้งหลายในแง่ด้านต่างๆ ธรรมที่ท่านอธิบายคือข้อธรรมที่มีในมาติกา (แม่บท หรือบทสรุปธรรม) ซึ่งกล่าวไว้แล้วในธรรมสังคณี แต่อธิบายเฉพาะ ๑๒๒ มาติกาแรกที่เรียกว่า อภิธรรมมาติกา; เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า มหาปกรณ์
ดู ไตรปิฎก (เล่ม ๔๐–๔๕, อภิธรรมปิฎก เล่ม ๗–๑๒)