คำศัพท์ : ทิฏฐิ

ความเห็น, ความเขาใจ, ความเชื่อถือ, ทั้งนี้มักมีคําขยายนําหนา เชน สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ) มิจฉาทิฏฐิ (ความเห็นผิด) แตถา ทิฏฐิ มาคําเดียวโดดมักมีนัยไมดีหมายถึง ความยึดถือตามความเห็น, ความถือมั่นที่จะให เปนไปตามความเชื่อถือหรือความเห็นของตน, การถือยุติเอาความเห็นเปนความจริง, ความเห็นผิด, ความยึดติด ทฤษฎี; ในภาษาไทยมักหมายถึงความ ดึงดื้อถือรั้นในความเห็น (พจนานุกรม เขียน ทิฐิ); (ขอ ๔ ในสังโยชน ๑๐ ตาม นัยพระอภิธรรม, ขอ ๓ ในอนุสัย ๗, ขอ ๓ ในปปญจะ ๓)

ทิฏฐิ คือ ความเห็นผิด มี ๒ ไดแก ๑. สัสสตทิฏฐิ ความเห็นวาเที่ยง ๒. อุจเฉททิฏฐิ ความเห็นวาขาดสูญ;

อีกหมวดหนึ่ง มี ๓ คือ ๑. อกิริยทิฏฐิ ความเห็นวาไมเปนอันทํา ๒. อเหตุกทิฏฐิ ความเห็นวาไมมีเหตุ ๓. นัตถิกทิฏฐิ ความเห็นวาไมมี คือถืออะไรเปนหลักไมได เชนวา มารดาบิดาไมมี