ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ พิมพ์ครั้งที่ 31
[คลิก]
คำศัพท์ : ไพรสณฑ์, ไพรสัณฑ์
ป่าทึบ, ป่าดง; คำบาลีว่า “วนสณฺฑ” (วน [ป่า] + สณฺฑ [ดง, ทึบ, แน่นหนา], เมื่อนำมาใช้ในภาษาไทย ได้เพี้ยนไปต่างๆ เช่น ไพรสาณฑ์, พนาสณฑ์, พนาสัณฑ์, วนาสณฑ์, วนาสัณฑ์)