คำศัพท์ : จริยา

1. ความประพฤติ, การครองตน, การดำเนินชีวิต 2. ลักษณะความประพฤติหรือการแสดงออกที่เป็นพื้นประจำตัว, พื้นจิตพื้นนิสัยของแต่ละบุคคลที่หนักไปด้านนั้นด้านนี้ แตกต่างกันไป ท่านแสดงไว้ ๖ อย่าง (เช่น วิสุทธิ.๑/๑๒๗) คือ ราคจริยา โทสจริยา โมหจริยา สัทธาจริยา พุทธิจริยา และวิตกจริยา, บุคคลมีจริยาอย่างใด ก็เรียกว่าเป็นจริตอย่างนั้น เช่น ผู้มีราคจริยา ก็เป็นราคจริต, ในภาษาไทย นิยมใช้คำว่า "จริต" และมักเข้าใจความหมายของจริตเป็นจริยา

ท่านกล่าวไว้ด้วยว่า มีบางอาจารย์จัดจริยาไว้อีกชุดหนึ่งตามกิเลสสำคัญ ๓ อย่าง (ปปัญจะ ๓) เป็น จริยา ๓ คือ ตัณหาจริยา มานจริยา และทิฏฐิจริยา แต่ในคัมภีร์ ท่านไม่แสดงไว้ต่างหาก เพราะตัณหาจริยา และมานจริยา จัดเข้าในราคจริยา และทิฏฐิจริยา ก็รวมอยู่ในโมหจริยา
ดู จริต, ปปัญจะ