คำศัพท์ : มานัตตารหภิกษุ

ภิกษุผู้ควรแก่มานัตคือ ภิกษุที่อยู่ปริวาสครบกำหนดแล้ว มีสิทธิขอมานัตกะสงฆ์ และสงฆ์จะให้มานัตเพื่อประพฤติในลำดับต่อไป