คำศัพท์ : มูคพรต

ข้อถือของผู้ใบ้, ข้อถือปฏิบัติของผู้เป็นดังคนใบ้, การถือไม่พูดจากันเป็นพรตอย่างหนึ่งของเดียรถีย์ ท่านว่า เป็นการอยู่อย่างปศุสัตว์ มีพุทธบัญญัติห้ามมิให้ภิกษุถือ (บาลี: มูควต, มูคพฺพต, บางทีเพี้ยนเป็น มูควัตร)