คำศัพท์ : สังเวควัตถุ

เรื่องที่เร้าเตือนสำนึก, เรื่องที่นึกถึงหรือพิจารณาแล้วทำให้เกิดความสังเวช คือเร้าเตือนสำนึกให้คิดได้ ให้ละเลิกบาป ให้มีจิตใจน้อมมาทางกุศล เกิดความคิดไม่ประมาท และมีกำลังที่จะทำความเพียรปฏิบัติธรรมต่อไป

สังเวควัตถุ ๘ ได้แก่ ความเกิด-ความแก่-ความเจ็บ-ความตาย อบายทุกข์ ทุกข์มีวัฏฏะเป็นมูลในอดีต ทุกข์มีวัฏฏะเป็นมูลในอนาคต และ อาหารปริเยฏฐิมูลกทุกข์ คือทุกข์เนื่องด้วยการหากิน ในปัจจุบัน (เช่น ที.อ.๒/๔๐๙)