ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ พิมพ์ครั้งที่ 31
[คลิก]
คำศัพท์ : พรต
ข้อที่ตั้งความเพียรถือปฏิบัติ เป็นวิริยสมาทาน, ข้อถือเข้มงวด, หลักที่ถือประพฤติปฏิบัติคู่กับศีล โดยมากเป็นการถือของเดียรถีย์ (ติตถิยสมาทาน) ซึ่งต้องห้ามในพระพุทธศาสนา (บาลี: วต, สันสกฤต: วฺรต) เช่น โคพรต (โควต - ถือประพฤติตัวเป็นอยู่อย่างโค) กุกกุรพรต (กุกกุรวต - ถือประพฤติตัวเป็นอยู่อย่างสุนัข) นัคคิยพรต (ถือเปลือยกาย) เกสลุญจนพรต (ถือถอนผม) มูคพรต (มูควต, มูคัพพต - ถือเป็นอย่างคนใบ้ไม่พูดกัน), ในพระพุทธศาสนา มีพรตที่รู้จักกันมาก คือ ธุดงค์ แต่เป็นข้อถือปฏิบัติที่ถือตามสมัครใจ ไม่บังคับ
เทียบ วัตร