คำศัพท์ : พระสงฆ์

1. (ในฐานะองค์หนึ่งแห่งพระรัตนตรัย ต่อจากพระพุทธเจ้า และพระธรรม) หมู่สาวกของพระพุทธเจ้า คือพระอริยสาวก ๔ คู่ แยกรายตัวเป็น ๘ บุคคล เริ่มแต่ท่านผู้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติมรรค จนถึงพระอรหันต์, สาวกสงฆ์, อริยสงฆ์ 2. ชุมนุมภิกษุหมู่หนึ่งๆ ตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไป ซึ่งสามารถประกอบสังฆกรรมได้ตามพระวินัยบัญญัติ, หมู่ชนที่บรรพชาอุปสมบทแล้ว เล่าเรียนศึกษาคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า และปฏิบัติชอบตามพระธรรมวินัย, ภิกษุสงฆ์, สมมติสงฆ์ 3. ในภาษาไทยที่พูดต่อๆ ตามๆ ติดปากกันมา เป็นคำพูดที่มีความหมายรวมๆ คลุมๆ พร่าๆ เรียกแม้แต่ภิกษุรูปเดียวว่าพระสงฆ์ ในกรณีนี้ พึงนึกถึงคำว่า “พระสงฆ์” นั้นในฐานเป็นสมุหนาม คือคำพูดรวมๆ คลุมๆ หมายถึงพระภิกษุทั่วไปหมด โดยไม่เจาะจง หรือพูดถึงภิกษุรูปใดรูปหนึ่งในฐานะเป็นตัวแทนของพระภิกษุทั้งหลายทั่วไปทั้งหมด
ดู สงฆ์