ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ พิมพ์ครั้งที่ 31
[คลิก]
คำศัพท์ : สัปปายะ
สบาย, สภาพเอื้อ, สภาวะที่เกื้อ หนุน, สิ่ง สถาน หรือบุคคล ซึ่งเปนที่ สบาย เหมาะกัน เกื้อกูล หรือเอื้อ อํานวย โดยเฉพาะที่ชวยเกื้อหนุนการ บําเพ็ญและประคับประคองรักษาสมาธิ ทานแสดงไว ๗ ขอ คือ อาวาส (ที่อยู) โคจร (ที่บิณฑบาตหรือแหลงอาหาร) ภัสสะ (เรื่องพูดคุยที่เสริมการปฏิบัติ) บุคคล (ผูที่เกี่ยวของดวยแลวชวยใหจิต ผองใสสงบมั่นคง) โภชนะ (อาหาร) อุตุ (อุณหภูมิและสภาพแวดลอม) อิริยาบถ; ทั้ง ๗ ขอนี้ ที่เหมาะกันเปนสัปปายะ (เชนเปน อาวาสสัปปายะ) ที่ไมสบาย เปนอสัปปายะ