พระสูตรที่พระพุทธเจาตรัส วาโดยการแปลความหมาย มี 2 ประเภท คือ
1.เนยยัตถะ ([พระสูตร]ซึ่งมีความหมายที่จะตองไขความ, พุทธพจนที่ตรัสตามสมมติ อันจะ ตองเขาใจความจริงแทที่ซอนอยูอีกชั้นหนึ่ง เชนที่ตรัสเรื่องบุคคล ตัวตน เรา–เขา วา บุคคล 4 ประเภท, ตนเปนที่พึ่งของตน เปนตน — Neyyattha: with indirect meaning; with meaning to be defined, elucidated or interpreted)
2.นีตัตถะ ([พระสูตร]ซึ่งมีความหมายที่แสดงชัดโดยตรงแลว, พุทธพจนที่ตรัสโดยปรมัตถ ซึ่ง มีความหมายตรงไปตรงมาตามสภาวะ เชนที่ตรัสวา รูป เสียง กลิ่น รส เปนตน — Nãtattha: with direct or manifest meaning; with defined or elucidated meaning)

ผูใดแสดงพระสูตรที่เปนเนยยัตถะ วาเปนนีตัตถะ หรือแสดงพระสูตรที่เปนนีตัตถะ วาเปน เนยยัตถะ ผูนั้นชื่อวากลาวตูพระตถาคต.