คำศัพท์ :
ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลธรรม พิมพ์ครั้งที่ 34 [คลิก]
คำศัพท์ : ปาริสุทธิศีล ๔

ปาริสุทธิศีล 4 ( ศีลคือความบริสุทธิ์, ศีลเครื่องใหบริสุทธิ์, ความประพฤติ บริสุทธิ์ที่จัดเปนศีล — Pàrisuddhi-sãla: morality consisting in purity; morality for purification; morality of pure conduct)
1.ปาฏิโมกขสังวรศีล (ศีลคือความสํารวมในพระปาฏิโมกข เวนจากขอหาม ทําตามขอ อนุญาต ประพฤติเครงครัดในสิกขาบททั้งหลาย — Pàñimokkhasa§vara-sãla: restraint in accordance with the monastic disciplinary code)
2.อินทรียสังวรศีล (ศีลคือความสํารวมอินทรีย ระวังไมใหบาปอกุศลธรรมครอบงําเมื่อรับรู อารมณดวยอินทรียทั้ง 6 — Indriyasa§vara-sãla: restraint of the senses; sense-control)
3.อาชีวปาริสุทธิศีล (ศีลคือความบริสุทธิ์แหงอาชีวะ เลี้ยงชีวิตโดยทางที่ชอบ ไมประกอบ อเนสนา มีหลอกลวงเขาเลี้ยงชีพเปนตน — âjãvapàrisuddhi-sãla: purity of conduct as regards livelihood)
4.ปจจัยสันนิสิตศีล (ศีลที่เกี่ยวกับปจจัย 4 ไดแกปจจัยปจจเวกขณ คือพิจารณาใชสอย ปจจัยสี่ ใหเปนไปตามความหมายและประโยชนของสิ่งนั้น ไมบริโภคดวยตัณหา — Paccayasannissita-sãla: pure conduct as regards the necessities of life)