ไปยังหน้า : |
การรู้เข้าใจและทำหน้าที่ต่ออริยสัจแต่ละข้อให้ถูกต้อง เป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง จะพูดไว้สั้นๆ พอป้องกันความเข้าใจและการปฏิบัติ ไม่ให้ผิดพลาด
หน้าที่ต่ออริยสัจ ๔ นั้น เรียกตามถ้อยคําเดิมว่า กิจในอริยสัจ ได้แก่
๑. กิจในทุกข์ = ปริญญา (กำหนดรู้)*18 คือ รู้จักเข้าใจเท่าทันทุกข์, รู้เข้าใจปัญหาและกําหนดรู้ขอบเขตของมัน เหมือนแพทย์วินิจฉัยโรค
๒. กิจในสมุทัย = ปหานะ (ละ) คือ กําจัดต้นตอหรือสาเหตุของทุกข์ ของปัญหา ทําให้หมดสิ้นไป
๓. กิจในนิโรธ = สัจฉิกิริยา (ทําให้แจ้ง) คือ ประจักษ์แจ้ง เข้าถึงภาวะที่ปลอดทุกข์ ปราศจากปัญหาบรรลุจุดหมาย
๔. กิจในมรรค = ภาวนา (เจริญ) คือ ดำเนินหรือปฏิบัติตามวิธีการที่จะนำไปสู่จุดหมาย ลงมือทำ
ที่ว่าป้องกันมิให้เข้าใจและประพฤติปฏิบัติผิดพลาด ก็เช่นว่า
- ในข้อแรก คือทุกข์ เรามีหน้าที่ปริญญา รู้จักเข้าใจเท่าทันมัน เพื่อจะได้พร้อมที่จะแก้ไขสลายทุกข์ให้ตรงเรื่อง ถูกจุดถูกที่ และหมดจดเต็มที่ เราไม่มีหน้าที่ไปเป็นทุกข์มีทุกข์หรือแบกทุกข์เอาไว้แต่อย่างใดเลย ในข้ออื่น