ไปยังหน้า : |
ไตรสิกขา ถาแปลตามรูปศัพท และตามแบบแผนแทๆ จะไดความหมายดังนี้
๑. อธิศีลสิกขา สิกขาคือศีลอันยิ่ง, ขอปฏิบัติสําหรับฝกอบรมในทางความประพฤติอยางสูง
๒. อธิจิตตสิกขา สิกขาคือจิตอันยิ่ง, ขอปฏิบัติสําหรับฝกอบรมจิตใหเกิดสมาธิอยางสูง
๓. อธิปัญญาสิกขา สิกขาคือปญญาอันยิ่ง, ขอปฏิบัติสําหรับฝกอบรมปญญาเพื่อใหเกิดความรูแจงอยางสูง
บาลีเดิมแสดงคำจำกัดความไตรสิกขาสำหรับพระภิกษุเท่านั้น คือ อธิศีลสิกขา = ปาติโมกขสังวรศีล, อธิจิตตสิกขา = ฌาน ๔, อธิปัญญาสิกขา = การรู้อริยสัจ บ้าง การประจักษ์แจ้งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ ที่ไร้อาสวะ บ้าง (องฺ.ติก.20/529-530/303) คัมภีร์นิทเทสขยายความเพิ่มออกเล็กน้อย (ขุ.ม.29/242/181; ขุ.จู.30/92/25);