ไปยังหน้า : |
วิถีของอวิชชาตัณหาอุปาทานนั้น ตั้งต้นจากฐานของการขาดความรู้ นำมาสู่การคิดแล้วพูดและทำเป็นกรรมที่ไม่สว่าง ดังปัจจยาการที่เริ่มว่า อวิชฺชาปจฺจายา สงฺขารา... จึงก่อปัญหา นำมาสู่ทุกข์ เรียกว่าเป็นวิถีแห่งปัญหา หรือวิถีของทุกข์
เพื่อก้าวไปในวิถีของอิสรภาพและความสุข ที่ปลอดทุกข์ไร้ปัญหา จุดตั้งต้นก็คือการพัฒนาปัญญา ซึ่งมีฐานอยู่ที่ความรู้ความเข้าใจหรือเท่าทันความจริงของสิ่งทั้งหลายที่ตนเกี่ยวข้อง อันโยงกับกฎธรรมชาติ หรือธรรมดาแห่งสภาวะ แล้วปัญญาก็จะชี้นำบอกทางพร้อมทั้งปรับแปรแก้ไขให้กระบวนปัจจยาการดำเนินไปในวิถีของความสุขและอิสรภาพที่ว่านั้น